Ger Engel blijft onder alle omstandigheden rustig

Wie walking footballer Ger Engel bij Excelsior en beetje kent, weet dat hij onder alle omstandigheden rustig blijft. Hij maakt zich niet zo snel druk. Zijn gezichtsuitdrukking bij een écht mislukte pass van een medespeler, spreekt echter boekdelen. Dan hoor je hem denken: hoe kan je dat nou doen? Ik stond helemaal vrij en had alle tijd om een een-tweetje met je aan te gaan! Met daar achteraan Gers kenmerkende, gemene lachje naar een andere medespeler, met zijn mondhoek schuin omhoog.

Voetballen kan Ger Engel nog steeds, ondanks zijn 74 jaar kan hij als creatieve linkspoot nog aardig uit de voeten. Een tempootje lager, maar dat is nou eenmaal de charme van seniorensport. Over zijn sportieve loopbaan: hij speelde in de jeugd bij Excelsior op de bijvelden van Woudestein, vanaf de C-tjes tot en met de oudste junioren. Vervolgens zocht hij zijn heil bij kleinere RVB-verenigingen als De Roef, SVJ (sportvereniging van Dansschool Dansen bij Jansen (dansen in stijl, met halverwege een ‘romantisch half uurtje’, in de Vijverhofstraat) en bij Albireo, waar hij steevast in het eerste elftal speelde, maar vooral voor de gezelligheid na de trainingen en wedstrijden koos.

Bij de Roef aan de Essenburgsingel is Ger Engel trouwens nog trainer geweest, waar de cursus oefenmeester III aan ten grondslag lag. Daarna was Neptunus aan de Abraham van Stolkweg de club waar hij, door toedoen van zijn beide voetballende zoons, als jeugdleider terecht kwam. Maurice en Roger speelden er in de jeugd. Ger was leider van hun elftallen. ,,Mede door de geweldige sfeer bij Neptunus ben ik er blijven hangen”, haalt hij op. ,,Ben er onder meer trainer van het tweede elftal geworden en assistent bij het eerste. Eerst bij good old hoofdtrainer Gijs Doolaard en later bij de eveneens bekende trainer-coaches Wim Schouten en Gijs Zwaan. Neptunus was een onwijs gezellige club (vraag het maar aan walking footballer en ex-Neptuniaan Hendrik Nolles, red.), waar ik ontzettend heb genoten. Ik herinner me ook, dat vrouwen van de spelers en begeleiders allerlei taken vervulden, bijvoorbeeld in de kantines én in de bestuurskamer.”

Even een stap opzij naar de maatschappelijke carrière van Ger Engel (die opgroeide in het Oude Noorden), die leidde via de Ambachtsschool in de Tamboerstraat in Crooswijk, via loondienst bij een Rotterdams tegelzettersbedrijf, naar zijn eigen onderneming: G. Engel Tegelwerken (en meer). ,,De ambachtsschool was een praktijkopleiding met meerdere richtingen als houtbewerking, metselen en zo. Ik zag metselen niet zo zitten, maar tegelzetten wél. Prachtig, werken met die glimmende tegels. Mijn opleiding op de ambachtsschool kreeg een vervolg met een leerlingstelsel en later in vaste dienst bij Eggelmeijer. Dat was een geweldig bedrijf, waar ik het vak in alle facetten heb geleerd. Ook als meewerkend voorman en later in de bedrijfsleiding. Zo rond de economische crisis in 1970, met her en der ontslaggolven, heb ik de stap genomen om voor mezelf te beginnen en daar heb ik nooit spijt van gehad. Na de verplichte inschrijving bij de Kamer van Koophandel deed ik in het begin vaak (complete) badkamers. Oh ja, ik was toen al getrouwd met Yvonne en Maurice en Roger dienden zich aan. We zijn altijd een hechte familie gebleven. Tot ons grote verdriet is Yvonne vier jaar geleden overleden.”

De hard werkende Ger Engel bouwde zijn onderneming gaandeweg uit tot een gespecialiseerd bedrijf, dat ook ‘moeilijke’ klussen niet uit de weg ging. Van succesvol in badkamers voor particulieren met als grappig, maar ook serieus bedoeld thema: ‘Ik ben niet de allerbeste, wél de duurste’, nam Ger Engel al snel grotere klussen aan voor aannemers in de woningbouw. Want met inmiddels aangenomen personeel schuwde hij ook het grotere werk niet. Ga er maar aanstaan: het egaliseren van een bedrijfsvloer van 5.000 vierkante meter, was in die tijd niet iedereen gegeven. ,,Ik werd in die jaren gevraagd om tegelzetten en andere facetten van het vak te promoten op een vakbeurs in de Jaarbeurs van Utrecht en dat heb ik gedaan.”

Het leverde Engels’ tegelzettersbedrijf tal van prestigieuze, tevens lucratieve klussen op. Zoals renovatie van het tegelwerk van de Maastunnel één van de laatste werken, voordat hij zijn bedrijf uitschreef bij de Kamer van Koophandel. De gepensioneerde vakman daarover: ,,De Maastunnel was een groot gespecialiseerd karwei, vooral waar het de schuine delen aan de bovenzijde betrof. Bovendien moest het gebeuren in de nachtelijke uren. Als ik met de auto door de tunnel rijd, dan moet ik er natuurlijk weer aan denken: boven je macht grote tegels aanbrengen en daarna voegen, vereist vakmanschap en kost kracht. Hoe dan ook: de voldoening was en is nog steeds groot.”

Terug naar het voetbal, waarbij gelijk de vraag rijst of Ger Engel niet meer uit zijn amateur voetballoopbaan had kunnen halen. ,,Nou”, vertelt hij na enig nadenken: ,,Op enig moment werd ik gevraagd door De Musschen, de club van de legendarische voorzitter ‘ome’ Dirk Nijs. Dat speelde destijds in het zondagvoetbal in de hoogste klasse. Ik heb toen een paar weken meegetraind aan de Oldegaarde, maar het uiteindelijk niet gedaan. Mijn gezin en het bedrijf waren daar te belangrijk voor.” Of Ger Engels huidige teammaat Ger de Kramer bij Excelsiors walking football (in die tijd een faire, maar bikkelharde verdedigende kracht bij De Musschen) de meetrainende proefspeler destijds op de training hard aanpakte, vermeldt de historie niet. Maar dat zou best wel eens kunnen.

Ger Engel zou er in elk geval de humor van hebben ingezien. Humor én zelfspot, zijn hem namelijk niet vreemd. Op de vraag hoe Ger Engel bij Excelsiors walking football terecht is gekomen, antwoordt hij: ,,Ik zag er een artikel over in het Algemeen Dagblad, heb de telefoon gepakt en kreeg op Woudestein Andrean Loizides van de Excelsior Foundation aan de lijn. Na een prettig gesprek ben ik eerst gaan kijken, waarna ik me de week erop heb aangesloten. Het was helemaal aan het begin van het walking football hier.”

Meedoen aan de woensdagochtend én assistentie verlenen tijdens de dinsdagochtend-bijeenkomsten van Excelsiors Foundation zou hij niet willen missen. Omdat het gezellige partijtjes en mooie bijeenkomsten zijn, maar ook omdat het een aangename afleiding is van zijn dagelijkse zorgen. En die heeft Ger Engel. Het overlijden van zijn echtgenote en maatje Yvonne, nu bijna vier jaar geleden, heeft er zwaar ingehakt. Sterker nog, er gaat geen dag voorbij, of hij denkt aan haar. Vrijwel dagelijks gaat hij, op de niet elektrische fiets naar Schollevaar, niet te ver van zijn appartement bij metro- en treinstation Alexander. Daar op de begraafplaats staat de urn, op een mooie marmeren gedenkplaat.

Ger Engel over Yvonne: ,,Ze is maar 68 geworden. We waren bijna vijftig jaar getrouwd en onafscheidelijk. Ik moet er opgeteld niet te veel over nadenken, maar dat lukt me niet. Iets ergers kon ons in elk geval niet overkomen. Uiteraard ook voor onze zonen, die mij nog steeds geweldig steunen. Gelukkig wonen ze met hun gezinnen allebei redelijk dichtbij. Roger (werkt in de ICT) in Oud-Beijerland en Maurice in Capelle aan den IJssel. Hij is gespecialiseerd uitvoerder in de bouw. Wat dat betreft is de appel niet ver van de boom gevallen. Maar. Laat duidelijk zijn, dat ik op allebei mijn zonen even trots ben.”

Excelsior Walking Football
Begin 2020 heeft Excelsior4All Walking Football aan haar activiteiten toegevoegd. Ofwel ‘lopend voetballen’ voor 65-plussers. Dus niet hardlopen, geen slidings, geen ballen boven heuphoogte, kleine doeltjes, zonder keeper, etc. Met name om mannen met een ouderwets voetbalhart weer bijeen te laten zijn. Eerst koffie (om de beurt worden er koeken meegebracht), beetje dollen met ‘kleedkamerhumor’, maar toch werken aan de conditie met een lekker potje, ontspannen voetbal. Elke woensdagochtend (ook in de zomermaanden) is het op Woudestein ‘feest’ voor vijftien tot twintig deelnemers. En na afloop niet direct naar huis, want dan wordt er nagepraat en door een ploegje steevast geklaverjast. Pas dan wordt er – letterlijk – gepast. Interesse om ook mee te doen op woensdagochtend? Neem dan contact op met Andrean Loizides.

Gerelateerd nieuws

do 21 december 2023

Piet van den Berg: fitte Walking Footballer

Van de circa 20 Walking Footballers bij de Excelsior Foundation hoort Piet van den Berg bij…

Lees meer

di 28 november 2023

Dick van Verre op weg naar een halve eeuw Excelsior

Dick van Verre is op de bijvelden van Woudestein één van de Walking Footballers, die daar…

Lees meer

Contact